Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου - Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση - θέματα αρμοδιότητας Υπουργείων Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού και Εργασίας
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Εάν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, θα παρακαλούσα, αν είναι δυνατόν, να διευκολύνουμε πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι δεν ήξεραν χθες ότι θα ξεκινήσει η διαδικασία της συζήτησης επί των άρθρων και δεν έχουν γραφτεί στον κατάλογο των ομιλητών. Αν είναι δυνατόν, τουλάχιστον κατά την ομιλία των δύο πρώτων συναδέλφων, να ανοίξει πάλι ο κατάλογος για να γραφθούν κάποιοι συμπληρωματικά, που θέλουν να μιλήσουν επί των άρθρων. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Δεύτερον, χθες, αφού τελειώσαμε εγώ και ο κ. Λιντζέρης τις τοποθετήσεις μας επί των άρθρων, κατατέθηκαν νέες προσθήκες, πολλές από τις οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Για παράδειγμα, η προσθήκη στο άρθρο 18, που αφορά στην αναδρομική κάλυψη στην ουσία του Υπουργού Οικονομικών για κάτι που συνέβη, σχετικά με την κάλυψη μίας συγκεκριμένης τράπεζας. Είναι γνωστό το θέμα αυτό. Δεν θέλω να κάνω χαρακτηρισμούς.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι είναι κάτι που, αν μη τι άλλο, είναι άδικο. Δεν θα έπρεπε να γίνει αυτή η διαδικασία. Νομίζω ότι θα πρέπει να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο γίνεται στη δευτερομιλία, για να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε και επί των τροπολογιών που κατατέθηκαν χθες, μετά τις τοποθετήσεις, τη δική μου και του κ. Λιντζέρη.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπαίνω κατευθείαν στις τροπολογίες, γιατί είχα τη δυνατότητα, όταν μιλούσα στην πρωτομιλία μου, να αναφερθώ αναλυτικά στα άρθρα, επισημαίνοντας κατ' αρχάς ότι υπάρχει μια τροπολογία-προσθήκη που κατατέθηκε από ενενήντα συναδέλφους και αφορά το ζήτημα της φορολόγησης του Κάμπου της Χίου. Ούτε έχω πάει ποτέ στη Χίο ούτε ξέρω το περιστατικό. Όμως, ακούγοντας το συνάδελφο εδώ και από τη στιγμή που βλέπω ότι ενενήντα συνάδελφοι σε μια μέρα υπογράφουν κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι κάποιο δίκιο πρέπει να υπάρχει. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να το δείτε. Ας ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις της υπηρεσίας, γιατί πρόκειται για ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα για τη συγκεκριμένη περιοχή.
Όσον αφορά τις τέσσερις κυβερνητικές τροπολογίες, υπάρχουν δύο ζητήματα που θέλουμε να βάλουμε κατ' αρχήν:
Το πρώτο ζήτημα είναι αυτό της διαδικασίας. Υπάρχει μία εκτροπή, μία παραβίαση του Κανονισμού της Βουλής. Κατατίθενται τροπολογίες οι οποίες είναι τεράστιες, όπως είναι για παράδειγμα η τροπολογία για τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις, μια τροπολογία με εκατόν πενήντα τρεις σελίδες. Αν είναι δυνατόν!
Δεύτερον, υπήρχαν προσθήκες -αναδιατυπώσεις, οι οποίες κατατέθηκαν μετά τις τοποθετήσεις μας επί των άρθρων, δηλαδή στην ουσία δεν μας έδιναν τη δυνατότητα να τις γνωρίζουμε και να τοποθετηθούμε.
Δεύτερο θέμα. Ήταν ελλιπέστατη η διαδικασία του διαλόγου. Όταν κατατίθεται στην ουσία ένα νέο νομοσχέδιο και μάλιστα, πάρα πολύ σημαντικό, όπως είναι αυτή η τροπολογία που αφορά τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις οργανισμών και δεν γίνεται με τη μορφή του αυτοτελούς νομοσχεδίου, δηλαδή να ακούσουμε τους κοινωνικούς φορείς, να έχουμε την ακρόαση, να ακούσουμε τις απόψεις τους, είναι φανερό πλέον ότι η Κυβέρνηση δεν θέλει στην ουσία το διάλογο.
Συνεχίζετε να λειτουργείτε γρήγορα, πρόχειρα, αποσπασματικά, φέρνετε στη Βουλή προσθήκες επί προσθηκών, αναδιατυπώσεις επί αναδιατυπώσεων και τελικά αυτό που ψηφίζουμε, κανείς δεν ξέρει τι είναι.
Εμείς τις δύο κυβερνητικές τροπολογίες που αφορούν τα θέματα λειτουργίας των σχολείων, δηλαδή την τροπολογία η οποία αναφέρεται στο ζήτημα του καθαρισμού των σχολικών μονάδων και την τροπολογία που αναφέρεται στο ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών, θα τις ψηφίσουμε. Θα τις ψηφίσουμε, όμως, επισημαίνοντας ότι φοβόμαστε πάρα πολύ για το κατά πόσο θα ξεκινήσουν και θα λειτουργήσουν εύρυθμα φέτος τα σχολεία, γιατί υπάρχει πολύ μεγάλη υστέρηση στην όλη προετοιμασία και δεύτερον, ότι για μια ακόμη φορά με τις τροπολογίες αυτές αποδεικνύεται πόσο ελλιπές ήταν το θεσμικό πλαίσιο του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» και πόσα προβλήματα καθημερινά συναντούν οι δήμοι στην προσπάθεια να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα καινούργια δεδομένα.
Στην άλλη τροπολογία, που αφορά την οργανωτική δομή των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών μια πρώτη γενική επισήμανση είναι ότι περιλαμβάνει πρόχειρες και αποσπασματικές ρυθμίσεις. Τη στιγμή που είμαστε σε αναμονή συζήτησης για γενική αναδιάρθρωση του Υπουργείου Οικονομικών, έρχονται τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Για ποιο λόγο, άραγε; Σε ένα-δύο μήνες θα μπορούσαμε να έχουμε τη δυνατότητα να γίνει μια ειδική συζήτηση.
Με την παρούσα τροπολογία ο Υπουργός Οικονομικών γίνεται πανίσχυρος, γίνεται πραγματικά τσάρος της οικονομίας και των υπηρεσιακών μηχανισμών. Είναι πρωτοφανές με την επίκληση των εκτάκτων αναγκών, παράγραφος 21 και 22, να δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών προσωπικά να τοποθετεί τους διευθυντές των δημοσίων οικονομικών υπηρεσιών, διευθυντές της αρεσκείας του και έξω από τη συνηθισμένη, την καθιερωμένη, τη νόμιμη διαδικασία των υπηρεσιακών συμβουλίων. Ποιος θα του λέει ποιος πρέπει να τοποθετηθεί; Είναι φανερό ότι με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται μία κομματική άλωση του μηχανισμού του Υπουργείου Οικονομικών και ότι τελικά αυτοί που γίνονται διευθυντές δεν θα είναι οι άριστοι, αλλά οι αρεστοί.
Αυτή, λοιπόν, την τροπολογία δεν θα την ψηφίσουμε, γιατί επίσης έχει και μια άλλη παράγραφο, την παράγραφο 23, όπου γίνονται μειώσεις, για μια ακόμη φορά, στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που ήδη έχουν κατέβει αρκετά. Είναι κι αυτό μια πρόχειρη, βιαστική, αποσπασματική ρύθμιση, γιατί και πάλι βρισκόμαστε σε αναμονή συζήτησης για το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί τόση βιασύνη; Γιατί δεν περιμένατε ένα μήνα ακόμη, να αντιμετωπιστεί συνολικά το θέμα; Μήπως βάζετε πολύ χαμηλά τον πήχυ, για να ξεκινήσετε από τόσο χαμηλά τις διαπραγματεύσεις;
Αυτήν την τροπολογία την θεωρούμε απαράδεκτη και γι' αυτό την καταψηφίζουμε.
Τέλος, όσον αφορά την τελευταία τροπολογία, την ογκωδέστατη τροπολογία η οποία αφορά τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις οργανισμών του δημοσίου, κατ' αρχάς είπαμε ότι μπαίνει με μία απαράδεκτη διαδικασία. Έπρεπε να έρθει σαν αυτοτελές νομοσχέδιο, για να γίνει διάλογος και ακρόαση φορέων.
Εμείς, κύριοι Υπουργοί, από θέση αρχής, είμαστε υπέρ του μικρότερου κράτους. Πιστεύουμε ότι όσο λιγότερο κράτος υπάρχει, τόσο λιγότερα προβλήματα, διαφθορά, σκάνδαλα. Άλλωστε, διαφθορά μεταξύ ιδιωτών δεν υπάρχει. Στα πλαίσια, λοιπόν, της βασικής μας αρχής για λιγότερο κράτος, θυμίζουμε ότι το Μάιο του 2009 καταθέσαμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για καταργήσεις-συγχωνεύσεις διακοσίων πενήντα οργανισμών και μάλιστα, χωρίς καμμία πώληση. Έγιναν οι εκλογές και δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμά μας αυτό.
Στη συνέχεια, ήρθε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η οποία για δέκα πέντε μήνες δεν έκανε τίποτα απολύτως, ενώ βρήκε μια έτοιμη δουλειά. Αντίθετα, έφερε στα τέλη του 2010, το Δεκέμβριο του 2010, το ν.3895, με τον οποίο καταργούσε είκοσι επτά μόνο οργανισμούς και μάλιστα, οι είκοσι επτά αυτοί οργανισμοί ήταν μέσα από τους διακόσιους πενήντα πέντε, που είχαμε προτείνει εμείς.
Τώρα, έρχεται η Κυβέρνηση με αυτή τη γιγαντιαία τροπολογία και καταθέτει την πρότασή της για καταργήσεις, συγχωνεύσεις άλλων τόσων περίπου οργανισμών.
Επί της ουσίας, εμείς είπαμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι στη μείωση του κράτους. Όμως, καταψηφίζουμε αυτήν την τροπολογία, γιατί, πρώτον, δεν ακολουθήθηκε η σωστή διαδικασία, δεν έγινε διάλογος όπως έπρεπε να γίνει. Δεύτερον, έρχεται πρόχειρα, βιαστικά, αποσπασματικά, ισοπεδωτικά και τρίτον, παραχωρείται ευρύτατη υπερεξουσία στον Υπουργό Οικονομικών, υπερεξουσία που ενδεχομένως είναι αντισυνταγματική.
Στέκομαι για λίγο στη σελίδα 28, στην παράγραφο ια΄, όπου μεταξύ άλλων λέει ότι ανατίθεται η δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών να αντιμετωπίσει ζητήματα κατάργησης και άλλων νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στο κράτος, εφόσον επιχορηγούνται τακτικά από κρατικούς πόρους κ.λπ., γενικώς και αορίστως, χωρίς να αναφέρει για ποια νομικά πρόσωπα μιλάει.
Επίσης, υπάρχει ένα σοβαρότατο ζήτημα με τα περιουσιακά στοιχεία αυτών των οργανισμών, τα οποία παραχωρούνται ενδεχομένως και στη σύσταση άλλης ανώνυμης εταιρείας.
Κλείνοντας, θέλω να καταγγείλουμε την υποκρισία της Κυβέρνησης για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ενώ σε είκοσι μήνες κατήργησε με το ν.3895/2010 είκοσι επτά οργανισμούς, στο ίδιο διάστημα των είκοσι μηνών ίδρυσε σαράντα μία νέες γενικές και ειδικές γραμματείες. Δηλαδή, από τη μια απολύουν υπαλλήλους για να περιορίσουν το δημόσιο και από την άλλη, το διογκώνουν, διογκώνουν το κράτος, ξοδεύοντας εκατομμύρια ευρώ για να βολέψουν «ημετέρους».
Σαράντα μια γενικές και ειδικές γραμματείες ιδρύθηκαν αυτό το εικοσάμηνο. Ερωτούμε, λοιπόν: Πόσες απ' αυτές τις γενικές και ειδικές γραμματείες λειτουργούν; Με ποιες διαδικασίες προσελήφθη το προσωπικό σε αυτές; Ποιο είναι το κόστος λειτουργίας τους; Ποια είναι η σκοπιμότητα της συστάσεως τέτοιων γενικών και ειδικών γραμματειών, όπως για παράδειγμα της νέας αυτοτελούς υπηρεσίας; Τι σημαίνει αυτό; Ή τι σημαίνει μια άλλη που ονομάζεται Εθνικό Κέντρο Προειδοποίησης για τσουνάμι και είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου; Αν είναι δυνατόν! Δεν το καταλαβαίνουμε αυτό. Θεωρούμε ότι είναι σε μια λογική, η οποία έπρεπε να έχει ξεπεραστεί. Από τη στιγμή που λέμε ότι πάμε για λιγότερο κράτος, αυτό πρέπει να το εννοούμε και να το κάνουμε πράξη.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
